Vandaag weer een heerlijke tocht achter de rug. Zie hier het verslag dat ik voor op de website van de club (Brabantia) heb geschreven:

Omloop der Kempen - 9 mei 2009

Een uur voordat de wekker af zou moeten gaan, ben ik al wakker. Ik kan niet ontkennen dat ik zin heb in wat komen gaat. Toch nog maar even omdraaien voordat ik eraf ga. Als het dan zo ver is om op pad te gaan, blijkt de thermometer op slechts 6 graden te staan. Maar het belooft prachtig weer te worden en gelukkig komt die voorspelling uit. Bij de inschrijving staan al meer Brabantianen, maar ook niet leden, te popelen om op pad te gaan.
Om 8.00u rollen de eerste meters onder ons door en er vormt zich een mooie groep snelle rijders van, als ik goed heb geteld, 14 man. De eerste 65 km zijn om voordat ik er erg in heb, want met 37,6 km/u gemiddeld hebben we in 1u42m de pauzeplaats bereikt. Een paar rijders doen het terras aan, maar ik grijp even gauw een krentenbol en banaan en zet met een groepje van 5 de achtervolging in op 4 anderen die geen pauze nodig hadden. Gelukkig wordt vooraan ingehouden, zodat we er gauw weer bij zijn en met 9 man gaat de tocht verder. Vlak voor het einde van de eerste omloop komen we de groep van pijlcontroleurs tegen en het laatste stukje gaat samen op. Na 100 km zijn we weer terug bij af en staat het gemiddelde op 36,6 km/u.
Op het terras laten we ons de koffie/sportdrank etc goed smaken en, aangezien de zon flink van zich laat spreken, kunnen de arm- en beenstukken uit. De groep groeit weer tot zo'n 15 man en we gaan op pad voor de tweede omloop, van 65 km. De wind lijkt ondertussen wat aangesterkt, want er staat toch ondertussen een flinke bries. In deze lus doen we de door velen gevreesde strook aan, waar klinkers 'half om half' gelegd zijn, zodat er slechts 5cm brede sporen berijdbaar zijn en even daarvan uitwijken inhoudt dat je direct stilvalt. Maar sinds ik de kasseien van de finale van Parijs - Roubaix heb gereden, durf ik niet meer te zeggen dat dit een slecht wegdek is, eerder een leuke koorddans-act. Dit keer doen we het terras op de pauzeplaats ook even aan en gaan na een korte pauze met een iets uitgedunde groep verder, want onderweg zijn er blijkbaar wat 'buitenlanders' (d.w.z. niet-Brabantianen) kwijtgeraakt. Met een stuk of 10 personen gaat de reis verder, maar wordt nog geen 10 km verder alweer gestaakt i.v.m. een lekke band in de groep.
In het laatste stuk blijkt dat het harde tempo slopend heeft gewerkt, want er zijn telkens minder verschillende gezichten op kop te zien en ook ik heb af en toe moeilijk als de bovenbenen op ontploffen lijken te staan. Als we door Knegsel komen, is het erg verleidelijk om linksaf te slaan richting Veldhoven, maar de 65 km route maakt nog een extra lusje. Nu zijn het Ben en 'man met Barbas-broek' (sorry, jouw naam heb ik nog niet paraat) die erg dankbaar werk op kop verrichten in het voorlaatste stuk. De laatste kilometers nemen Jan en ik voor onze rekening en zo komen we om 13.05u weer bij start-finish aan en zitten de 165 km erop. Uiteindelijk geeft de teller aan dat we 165,4 km met een gemiddelde van 36,3 km/u hebben gereden. Een knappe prestatie, al zeg ik het zelf. Daarmee is de warme douche ook dit keer wel verdiend :).
Dank aan iedereen in de organisatie, want alles was keurig geregeld met bananen en krentenbollen op de pauzeplaatsen, een prima uitgepijlde route en bovendien hebben jullie ook nog eens prima weer weten te bestellen!